Η προέλευση των γυάλινων ποτηριών μπορεί να εντοπιστεί στην αρχαία Αίγυπτο και τη Ρώμη. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν πρώιμα γυάλινα υλικά για να φτιάξουν ποτήρια κρασιού, αν και είχαν πιο σχήμα κύπελλου από το σχήμα κυπέλλου που γνωρίζουμε σήμερα. Κατά την αρχαία ρωμαϊκή περίοδο, η τεχνολογία υαλουργίας αναπτύχθηκε περαιτέρω και ο σχεδιασμός των ποτηριών κρασιού άρχισε να γίνεται πιο περίτεχνος.

Κατά τον Μεσαίωνα, η Βενετία έγινε κέντρο υαλουργίας. Οι Βενετοί υαλουργοί δημιούργησαν πολλά μοναδικά και περίτεχνα σχέδια από γυαλί, μερικά από τα οποία έγιναν αντικείμενα που προτιμούσαν η αριστοκρατία και οι πλούσιοι. Χρησιμοποίησαν μια ποικιλία τεχνικών, όπως φύσημα, χάραξη και ένθετο, για να κάνουν την εμφάνιση του γυαλιού πιο υπέροχη και ποικίλη.

Με τον καιρό, οι τεχνικές υαλουργίας εξαπλώθηκαν και βελτιώθηκαν σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, η ανάπτυξη της τεχνολογίας γυαλιού στην Ιταλία έφτασε στο αποκορύφωμά της και εμφανίστηκαν μέρη όπως η Ελβετία και η Τσεχία. Οι άνθρωποι άρχισαν να δημιουργούν περισσότερα διαφορετικά σχήματα και στυλ ποτηριών κρασιού για να καλύψουν τις ανάγκες διαφόρων γευσιγνωσίας. Σταδιακά, ο σχεδιασμός των ποτηριών κρασιού έχει δώσει όλο και μεγαλύτερη προσοχή στην ενίσχυση της γεύσης και του αρώματος του κρασιού, όπως τα ποτήρια κόκκινου κρασιού, τα ποτήρια λευκού κρασιού, τα ποτήρια σαμπάνιας κ.ο.κ.

Ο σχεδιασμός των σύγχρονων γυάλινων ποτηριών έχει επηρεαστεί από την επιστήμη για να εξασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία γευσιγνωσίας. Διαφορετικοί τύποι αλκοόλ απαιτούν ποτήρια διαφορετικού σχήματος για να βοηθήσουν στην απελευθέρωση του αρώματος και να κατευθύνουν το ποτό στο δεξί μέρος του στόματος. Επομένως, ο μοντέρνος σχεδιασμός γυαλιού δίνει προσοχή σε λεπτομέρειες όπως το μέγεθος του στομίου του φλιτζανιού, το σχήμα του σώματος του φλιτζανιού και την καμπύλη του πυθμένα του φλιτζανιού, με στόχο να βελτιώσει τη γεύση και την οσμή του κρασιού.