Ήμουν ιδιοκτήτης μιας ταβέρνας, της μοναδικής ταβέρνας σε όλη την πόλη, και κάθε απόγευμα άρχισαν να έρχονται στην ταβέρνα μου άνθρωποι από την πόλη, άλλοι μεθούσαν, άλλοι συνδέονταν με τη μικρή κυρία δίπλα μου.

Βλέπω πολύ κόσμο να πηγαινοέρχεται, κάποιος από τη δύναμη του κρασιού δεν μου δίνει χρήματα, μετά προσπαθώ να του δώσω κρύο νερό, όχι να μουλιάζει στην πισίνα, του δίνω επίσης να ξυπνήσει.

Κανείς δεν με άφησε να μπω στο μάτι, αλλά, μόνο κάθε μέρα που κάθομαι στη γωνία του άντρα, άφησέ με να περιεργάζομαι. Κάθε μέρα μιλούσε στο ποτήρι που μου είχε δώσει να κρατήσω, και κάθε φορά που ερχόταν να πιει έπαιρνε το δικό του ποτήρι.

Κάθε βράδυ, το φως των κεριών στο τραπέζι, μέσα από το ποτήρι, σκόρπισε στο πρόσωπό του, στη σκιά, ήταν δύσκολο να δεις τα μάτια του, μόνο τα χείλη του κινούνταν.

Ήμουν περίεργος, αλλά δεν πήγα να ρωτήσω, τόσοι πολλοί καλεσμένοι, όλοι δεν είναι άνθρωποι με μια ιστορία, που δεν ανησυχούν λίγο, αλλά όταν πίνει το κρασί, ο κόσμος είναι καθαρός, όχι πια τόσος κόπος, αφήνοντας τον πιο αληθινό εαυτό, το κρασί είναι που μπορεί να σε συνοδεύσει, στον πιο πιστό σου φίλο.

Εκείνο το βράδυ δεν ήρθε και σκέφτηκα ότι μπορεί να αργούσε. Περίμενα όλη τη νύχτα, αλλά κανείς δεν ήρθε στο τραπέζι.

Το μεσημέρι της επόμενης μέρας, μπήκε μέσα και το σώμα του φαινόταν λίγο περίεργο. Πήγε στο τραπέζι με δυσκολία και μου ζήτησε το ποτήρι, αλλά αυτή τη φορά δεν γέμισε το ποτήρι. Αγκάλιασε το ποτήρι και έκλαψε πικρά,"Πατέρα, σε εκδικήθηκα και σήμερα θα σε δω με το ποτήρι."

Η παμπ ήταν άδεια αυτή τη στιγμή, οπότε πήγα και του έχυσα το κρασί."Μπορείτε να μου πείτε την ιστορία σας, κύριε;"

"Είμαι στην ευχάριστη θέση να μιλήσω για αυτό σήμερα. Φέρε μου το κρασί και θα το μιλήσω."Μοιάζει σαν να είναι έτοιμος να μεθύσει.

"Όταν ήμουν μικρός, μια μέρα γύρισα από το σχολείο, είπα στον πατέρα μου, με εκφοβίστηκαν από τους συνομηλίκους μου, αλλά με επέπληξε, μου σήκωσε αυτό το ποτήρι, ένα αγόρι, χτυπήστε πίσω, στο κλάμα μου, υπάρχει μια κλανιά χρήση."Είπε πολύ σταθερά,"Δέχτηκα το κύπελλο, την επόμενη μέρα πήγα να βρω έναν συνεργάτη, αλλά δεν μπορώ να νικήσω, ένα άτομο να πολεμήσει μια ομάδα ανθρώπων, πώς δεν είναι οι αντίπαλοι αχ. Ωστόσο, συνέχισα να τα ψάχνω, πολλές φορές, και πάλι απέτυχα. Μια μέρα με βοήθησε ο πατέρας μου, μου είπε ότι τα αγόρια δεν πρέπει να φοβούνται, η σκληρή δουλειά δεν σημαίνει αποτυχία, η σκληρή δουλειά δεν φοβάται την αποτυχία."

Ήπιε το πρώτο ποτήρι κρασί."Αλλά μια μέρα όταν γύρισα σπίτι, ο πατέρας μου ήταν ξαπλωμένος σε μια λίμνη αίματος. Φώναξα, αλλά δεν απάντησε. Ήθελα να μάθω πώς πέθανε ο πατέρας μου."

Έβαλε λίγο αναστεναγμό."Όλη μέρα κάνω ενδείξεις και το βράδυ πίνω εδώ. Κατά τη διάρκεια της ημέρας ξέρω τι θα κάνω.

"Χθες το βράδυ, καθώς πήγαινα εδώ, άκουσα τη φωνή ενός μεθυσμένου. Φωνάζει το όνομα του πατέρα μου. Τον ακολούθησα. Μου είπε πόσο ενθουσιασμένος ήταν τη μέρα που σκότωσε τον πατέρα μου, και γελούσε, και τον πήρα, και συνέχισα να του έριχνα κρασί μέχρι που πέθανε, και έφυγα."

Έλαμψε και φάνηκε να βλέπω ένα μικρό παιδί να κάθεται μπροστά μου.

Εκείνο το βράδυ, πίνοντας μόνος του, αποκοιμήθηκε με το ποτήρι στα χέρια και τις γωνίες του στόματος σηκωμένες. Νομίζω ότι ήταν μια από τις καλύτερες βραδιές του.

Μετά από αυτό, το φλιτζάνι του κρασιού και εξαφανίστηκε στην ταβέρνα, και στο τραπέζι, όπου, περιέργως, καθόταν ένας άλλος παράξενος άντρας.

Συγγραφέας: Shawood

Πηγή: Απλό Βιβλίο

Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στον συγγραφέα. Για εμπορική επανέκδοση, επικοινωνήστε με τον συγγραφέα για εξουσιοδότηση. Για μη εμπορική ανατύπωση, αναφέρετε την πηγή.